Ferrari F2002

Michael Schumacher Seizoen 2002

Schaal 1:43

Formula 1 The Car Collection 7 (tijdschrift)

De Ferrari F2002 was een van de meest succesvolle Formule 1 auto's aller tijden. Ontworpen door Ross Brawn, Rory Byrne en Paolo Martinelli, won het vijftien Grands Prix, uit een totaal van negentien races in 2002 en 2003.

De auto was veel lichter dan zijn voorganger, de F2001. Aangedreven door een 3.0 liter V10 Motor met een zeer laag zwaartepunt, had de F2002 uitstekende wegligging. De nieuwe 051-motor was niet de sterkste motor van 2002, maar hij was lichter, compacter, zeer brandstofbesparend en zeer berijdbaar. Bridgestone ontwikkelde speciale banden, speciaal voor de auto. Aërodynamisch gezien was de Ferrari ruim voor op de hedendaagse Williams- BMW maar misschien wat minder op vermogen, en op één lijn met, of iets eerder dan, de McLaren auto uit 2002 .

Met behulp van het Pomerov index systeem heeft het motor sport magazine onlangs vastgesteld dat de F2002 de snelste auto uit de Formule 1 aller tijden is. Echter, de Ferrari F2004 bereikt betere kwalificatie rondetijden bij 12 van de cursussen die werden gespeeld door beide auto's (alleen de 2002 Franse GP, 2002 Belgische GP en 2002 Japanse GP waren sneller dan de races 2004, met twee van deze als gevolg van regen).

Het grootste deel van het conceptuele ontwerp voor de Ferrari F2002 was van Ferrari's legendarische Zuid Afrikaanse chassisontwerper Rory Byrne  en het motorontwerp van Ferrari's Paolo Martinelli. Het project stond onder toezicht van de technische directeur van het team, Ross Brawn. Een enorm leger van ander teampersoneel hield toezicht op de leiding van het team en het project.

Voorafgaand aan de introductie van de F2002 had Ferrari tijdens de eerste paar races van 2002 een herziene versie van hun Ferrari F2001 kampioenschappen gebruikt .

De F2002 was niet alleen een ontwikkeling van de kampioen's winnende Ferrari F2001, maar een volledig revolutionair model met veel eerder niet-gebruikte technologieën. Sinds het einde van de jaren negentig gebruikte Ferrari hetzelfde basisconcept en ontwerp van de versnellingsbak en hoewel dit vanaf 1999 werd gebruikt om coureurs en constructeurs te winnen, drong het technische team door met een nieuwe versie. De nieuwe vervangende behuizing van de versnellingsbak is gemaakt van ultra lichtgewicht en titanium met een hogere sterkte, waardoor het gewicht met maar liefst 15% wordt verlaagd en het zwaartepunt van de auto wordt verlaagd. Het nieuwe compacte ontwerp zorgde voor een geweldige vooruitgang in de carrosserie en verhoogde de aërodynamische efficiëntie van de auto aan de achterzijde.

Dit was echter de omvang van het herontwerp van de versnellingsbakbehuizing dat het aerodynamische werk achterbleef bij de planning en aanvankelijk niet dezelfde prestatiewinst opleverde als de machinebouw. Aldus zette Ferrari zijn ontwerp nog twee maanden voort en gebruikte het eerst de F2002 tijdens de derde ronde van het seizoen 2002, waarbij het F2001-chassis van het vorige jaar werd gebruikt, zij het met vele wijzigingen en de opname van de Ferrari 051 2002-motor.

Andere verbeteringen aan de auto zijn de koppelingloze directe schakeltechnologie in de versnellingsbak, een nieuw vloeistoftractiesysteem ter vervanging van het vorige tractiecontrolesysteem uit 2001 en rechtopstaande aërodynamisch gevormde periscoopuitlaatopeningen aan de achterzijde. Deze laatste technologie werd zowel gebruikt om de hete uitlaatgassen te gebruiken voor aerodynamisch effect als om deze gassen hoger te brengen en uit de weg van de achterwielophanging. Bij een eerdere gelegenheid hadden Ferrari's niet-gekamde bovenuittredende uitlaatuitlaten ervoor gezorgd dat de achterwielophanging en andere elementen aan de achterzijde van de auto oververhit raakten of zelfs smeulden wanneer er kleine scheuren optraden.

Tijdens de eerste race in Brazilië was de F2002 de winnaar, bestuurd door Michael Schumacher en de voortdurende Ferrari-trend sinds 1999 om zijn auto's te laten winnen bij hun debuut. Michael Schumacher plaatste zich als tweede op de grid en na een ruzie in de eerste ronde met Juan Pablo Montoya, haalde hij een enigszins makkelijke winst van zijn broer Ralf. Er was enige controverse rond de toewijzing van banden, omdat het team slechts één F2002-chassis had tijdens de race. Daarom was de reserve-auto van Schumacher een F2001-chassis en omdat de twee chassis verschillende velgontwerpen gebruikten, vereiste elke afzonderlijke wielen en banden. Er werd dus geargumenteerd dat Schumacher twee keer zo veel banden had toegewezen als elke andere bestuurder. De controverse werd beheerst doordat Ferrari ermee instemde om hun bandenverbruik tussen de twee auto's te bundelen, zodat Schumacher hetzelfde totale aantal banden gebruikte als alle andere stuurprogramma's.

Wat volgde was een seizoen van overheersing, waarvan het soort niet is gezien sinds 1988 van McLaren . Met de F2002 scoorde Schumacher 9 extra overwinningen, zijn totaal van 11 overwinningen was een record voor het seizoen, terwijl Rubens Barrichello er vier scoorde. De enige race die de auto niet wist te winnen, was in Monaco, terwijl de F2001 de GP van Maleisië niet nam. Bovendien finishte Schumacher elke race op het podium, nooit lager dan de seconde eindigend met de F2002. De Duitser won het wereldkampioenschap in recordtijd en plaatste de titel tijdens de elfde race van het seizoen in Frankrijk. De twee Ferrari-rijders waren comfortabel eerste en tweede in het coureurskampioenschap en Ferrari scoorde evenveel punten (221) als de rest van de teams bij elkaar.

Dat was Ferrari's dominantie dat Schumacher en Barrichello werden bekritiseerd voor het ruilen van finishes in Oostenrijk en de Verenigde Staten - een evenement dat een verbod op 'teamorders' zou uitlokken voor de volgende seizoenen, en zou opnieuw worden opgeworpen in 2010 toen Ferrari een boete kreeg nadat ze leek te verschijnen instrueer Felipe Massa om Fernando Alonso de Duitse GP te laten winnen .

De F2002 (omgedoopt tot de F2002B ) was begin 2003 nog steeds concurrerend en Schumacher nam de laatste overwinning van de auto in de GP van San Marino voordat hij werd vervangen door de F2003-GA voor de volgende race. De F2003-GA was niet zo succesvol als de F2002, en Schumacher won slechts de titel met twee punten op McLaren's Kimi Räikkönen.